Άρθρα των μαθητών του Β3 σχετικά με την ανεργία. Δημοσιεύουμε χωρίς ονοματεπώνυμο, διατηρώντας σεβασμό για την βούλησή τους να μείνουν ...ανώνυμοι!
Ανεργία και οικογένεια είπατε;
Εδώ και πολύ καιρό η χώρα μας βιώνει μια οικονομική κρίση που επηρεάζει αρνητικά τις περισσότερες οικογένειες και τα οικονομικά τους. Όλοι μας ακούμε για περικοπές, στερήσεις και τα παιδιά μικρά και μεγάλα βλέπουν τους γονείς τους να αγχώνονται, να προβληματίζονται και να προετοιμάζονται για πιο δύσκολες μέρες.
Τα προβλήματα είναι πολλά και το άγχος μεγάλο. Η ανασφάλεια για το αβέβαιο μέλλον της οικονομίας έχει μπει για τα καλά στην ζωή μας. Οι περισσότερες οικογένειες αντιμετωπίζουν δυσκολίες και προσπαθούν να επιβιώσουν. Στην προσπάθεια να μην κόψουν τα απαραίτητα αλλάζουν τον τρόπο ζωής τους και προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα. Στην οικογένεια μου η ανησυχία για τα αύριο είναι μεγάλη. Η αγωνία του μπαμπά από τα μέτρα της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της κρίσης έχει φουντώσει αλλά και οι ειδήσεις «καταστροφής» οδηγούν την οικογένεια μας σε συζητήσεις σχετικές με τα οικονομικά προβλήματα. Εγώ και η αδερφή μου ακούμε τις συζητήσεις για την πορεία της ελληνικής οικονομίας και καταλαβαίνουμε την πίεση του οικογενειακού προϋπολογισμού μας. Παρακολουθούμε τις εξελίξεις και ζούμε την κρίση με την μείωση του μισθού της μαμάς, με το ανασφαλές αύριο του μπαμπά, τις τιμές των προϊόντων που συνεχώς ανεβαίνουν, τα φορολογικά χαράτσια που επιβάλλονται συνεχώς αλλά και το δάνειο που ''τρέχει'' και πρέπει να πληρωθεί εγκαίρως. ΄Όλα αυτά έχουν δημιουργήσει έναν διαφορετικό τρόπο στην ζωή μας, αφού πρέπει να γίνουν περικοπές κι όχι μόνο σε εμένα αλλά και στην μικρή μου αδελφή. Όλη αυτή η κατάσταση δημιουργεί άγχος για μάς και μας έχει επηρεάσει σημαντικά. Οι γονείς μου από την αρχή ήταν ειλικρινείς μαζί μας, όμως με τις συζητήσεις καταλήξαμε και σε κάποια αισιόδοξα μηνύματα.
Μέσα από την οικονομική κρίση αναθεωρήσαμε τις αξίες της ζωής ,ανακαλύψαμε άλλα πράγματα, τα οποία τα είχαμε ξεχασμένα τα τελευταία χρόνια. Πρέπει να βρούμε νέους τρόπους για να περνάμε καλά και για να διασκεδάζουμε. Ίσως βέβαια να είναι λίγο παραδοσιακοί! Όπως να συγκεντρωνόμαστε σε σπίτια, να μαγειρεύουμε και να τρώμε όλοι μαζί. Αυτό μας βοηθά να επικοινωνούμε πιο ουσιαστικά με τα αγαπημένα μας πρόσωπα.
Η μαμά περιόρισε την καταπολέμηση της κατάθλιψης της μέσω του shopping therapy και έχει βρει άλλους τρόπους για να αντιμετωπίσει την στεναχώρια της, όπως την ζωγραφική το διάβασμα ακόμη και το κέντημα.
Τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, η μαμά πόσες φορές πήγε να μας ξεγελάσει με ένα καινούργιο παιχνίδι ή ένα καινούργιο χόμπι προκειμένου να αντικαταστήσει την παρουσία της! Μια ψεύτικη κατάσταση δηλαδή.
Στην οικονομική κρίση λοιπόν υπάρχει και η αισιόδοξη πλευρά της:η επιστροφή στις πραγματικές ανθρώπινες σχέσεις .Όλοι μας το χρειαζόμασταν αυτό, όχι όμως με αυτόν τον τρόπο, αλλά κάτι έπρεπε να αλλάξει…
Ανεργία, ανεργία, είσαι δω;
Εδώ και αρκετό καιρό η χώρα μας βιώνει την οικονομική κρίση σε βάθος, μη μπορώντας να το αποφύγει. Στην αρχή ήταν λίγα τα άτομα που φαίνονταν ότι επηρεάζονταν από την οικονομική κρίση, τόσα ώστε να μη θεωρηθεί το γεγονός άξιο προσοχής. Στη συνέχεια όμως όλες οι οικογένειες, ακόμη και οι πιο ευκατάστατες, άρχισαν να χάνουν κάποιες πολυτέλειες που μέχρι τότε θεωρούνταν δεδομένες.
Εγώ και αρκετό καιρό δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο συνταρακτικό είναι το φαινόμενο αυτό, καθώς η οικογένειά μου φρόντιζε πάντα να περνάμε με τα απολύτως απαραίτητα, χωρίς να συνηθίζουμε να ζούμε σε μία ανούσια χλιδή. Έτσι δεν μπορώ να πω ότι μου έλειψαν οι εξορμήσεις και τα ταξίδια, τα πανάκριβα παιχνίδια και οι συνεχείς βόλτες και αγορές στα μαγαζιά. Αυτά ποτέ μου δεν τα είχα συνηθίσει, ώστε να μου λείψουν σε μεγάλο βαθμό.
Αυτό όμως που με έκανε να καταλάβω την οικονομική κρίση είναι η άρνηση των γονιών μου να μου αγοράσουν κάποια μικρά πράγματα, που είχα συνηθίσει να παίρνω. Πράγματα όχι σημαντικά, χωρίς μεγάλη αξία, μάλλον ο καλύτερος χαρακτηρισμός για αυτά είναι μπιχλιμπίδια. Μάλλον έχω συνηθίσει τώρα χωρίς αυτά και δε μου είναι απαραίτητα.
Έτσι συγκρίνοντας την παλιά και την τωρινή μου ζωή δεν θα έλεγα πως έχει προς το παρόν μεγάλη διαφορά. Τουλάχιστον για μένα∙ η υπόλοιπη οικογένεια πιθανώς να έχει διαφορετική άποψη, ως διαχειριστές της ζωής μας.
Ωστόσο, δεν συμβάλλει μόνο η σύγκριση της παλιάς και της τωρινής ζωής κάποιου για να βγάλει ένα συμπέρασμα για το πως βιώνει την οικονομική κρίση. Οι περισσότεροι άνθρωποι που τώρα ζούνε σε έναν συνεχή περιορισμό επηρεάζονται άθελα τους από τα τηλεοπτικά προγράμματα, που συνεχώς προβάλλουν τη μεγαλειώδη ζωή. Έτσι κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν πως η ζωή τους είναι πολύ χειρότερη και το γεγονός ότι ονειρεύονται μία άλλη ζωή τους επηρεάζει αρνητικά. Βέβαια δεν είναι απρόσιτο το να ονειρευόμαστε, αλλά πρέπει να παραμένει στο πλαίσιο της πραγματικότητας.
Ακούσατε τίποτα για την ανεργία;
Η οικονομική κρίση επηρεάζει τους γονείς μου περισσότερο από ότι εμένα, αφού αυτοί είναι που διαχειρίζονται τα οικονομικά τις οικογένειας. Βέβαια η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει και εμένα κατά ένα βαθμό. Καθημερινά ακούω στις ειδήσεις για την οικονομική κρίση και για την άσχημη κατάσταση της χώρας μας. Αυτό είναι κάτι που μου δημιουργεί άγχος. Αν και είμαι σχετικά μικρή, σκέφτομαι ότι πιθανόν και εγώ όταν τελειώσω το σχολείο να μην μπορώ να βρω μια δουλειά, όπως συμβαίνει με πολλούς νέους σήμερα. Τέλος συμπεραίνουμε ότι η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει οικογενειάρχες, νέους αλλά δεν αφήνει ανεπηρέαστα και τα παιδιά τη ηλικίας μου.
Μαθητές
Δευτέρα 12 Μαρτίου 2012
Ατυχήσαμε!
Ευχαριστούμε για τα σχόλια στην ανάρτηση "Περίληψη της Οδύσσειας", αλλά δεν μπορούμε να τα δημοσιεύσουμε γιατί "μπερδεύτηκαν" πολλά άτομα στη διαχείριση του blog,μαζί κι οι ...κωδικοί πρόσβασης! Μόνο στις αναρτήσεις από το διαχειριστή "teacher" μπορούμε να έχουμε πρόσβαση και από αυτόν θα γίνονται οι μελλοντικές αναρτήσεις! SORRY
Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012
ΑΝΕΡΓΙΑ
Αξιολόγηση, σχολιασμός ερωτηματολογίου
Στο θλιβερό ρεκόρ του 21% καταγράφεται η ανεργία στην Ελλάδα με το 14% των εργαζομένων να ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας!
Θελήσαμε να μάθουμε λοιπόν τι συμβαίνει στη «γειτονιά» μας και με ερωτηματολόγια που μοιράσαμε στις Συκιές τον Ιανουάριο του 2012 σε σχέση με την ανεργία αλλά και την κατάσταση που βιώνουν όσοι εργάζονται, διαβάστε τι καταγράψαμε!
Σε δείγμα 90 ερωτηθέντων από το δήμο Συκεών, σχεδόν το 40% είναι άνεργοι και μάλιστα από αυτούς το 53% γυναίκες και το 47% άντρες. Από τους εργαζόμενους δε, που συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο, οι άντρες είναι 59% ενώ οι γυναίκες 41%.
Πιο συγκεκριμένα και σχετικά με τους άνεργους:
Πάνω από τους μισούς άντρες και γυναίκες άνεργους βρίσκονται στην ηλικία 24-45 χρόνων, ενώ αρκετοί είναι αυτοί (25%) που δεν βρίσκουν δουλειά μέχρι τα 25 τους. Οι περισσότεροι άντρες έχουν πανεπιστημιακή εκπαίδευση ενώ οι γυναίκες όχι.
Το 7% των αντρών και το 28% των γυναικών είναι άνεργοι πάνω από ένα χρόνο, το 28% λιγότερο από ένα χρόνο, ενώ περίπου το 60% και των δύο φύλων βιώνουν την ανεργία για δύο ή περισσότερα χρόνια. Δεν είναι οι μοναδικοί άνεργοι στην οικογένεια δηλώνουν το 50% των γυναικών και το 32% των αντρών.
Σε ποσοστό 75% δυσκολεύονται πολύ να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες, καθώς οι περισσότεροι από αυτούς (52%) δεν παίρνουν κάποιο επίδομα ανεργίας ή άλλη βοήθεια από το κράτος. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι τα καταφέρνουν με κάποια στήριξη οικονομική από συγγενείς, φίλους ή άλλους πόρους, το 70% των αντρών και το 37% των γυναικών.
Το 90% είναι πρόθυμοι για οποιαδήποτε εργασία χωρίς κανένα κριτήριο και μόνο το 10% αυτών δηλώνουν πως αναζητούν εργασία με κριτήριο τις γνώσεις ή την αμοιβή.
Στο σύνολό τους οι ερωτηθέντες είναι πολύ απογοητευμένοι (97%) από τα μέτρα της πολιτείας για την καταπολέμηση της ανεργίας και δηλώνουν ότι άλλαξε ολοκληρωτικά η ζωή η δική τους και της οικογένειάς τους.
Τέλος, δείχνουν πρόθυμοι ν’ αναζητήσουν εργασία σε άλλη πόλη από αυτήν που διαμένουν 71% των αντρών και 60% των γυναικών και δε διστάζουν να μετακινηθούν προς αναζήτηση εργασίας και σε άλλες χώρες 73% των αντρών και 30% των γυναικών.
Πιο συγκεκριμένα και σχετικά με τους εργαζόμενους:
Το 90% αντρών και γυναικών που εργάζονται, βρίσκονται στην ηλικία 25-45 χρόνων και το 40% των αντρών έχουν πανεπιστημιακή μόρφωση, ενώ οι περισσότερες γυναίκες όχι.
Από τους άντρες 37% είναι ελεύθεροι επαγγελματίες, 37% ιδιωτικοί υπάλληλοι και 25% δημόσιοι υπάλληλοι. Περίπου τα ίδια ποσοστά ισχύουν και για τις γυναίκες με μικρότερο ποσοστό όμως γυναικών ως ελεύθερων επαγγελματιών.
Το μεγαλύτερο ποσοστό (70%) εργάζεται από 20-30 χρόνια και στους περισσότερους άντρες αρέσει η δουλειά που κάνουν (70%), ενώ οι γυναίκες αναφέρουν μικρότερο ποσοστό (40%).
66% των αντρών έχουν αλλάξει δύο ή περισσότερα επαγγέλματα έως τώρα και το 59% αυτών δεν εργάζονται στο αντικείμενο που σπούδασαν. Το ίδιο περίπου ισχύει και για τις γυναίκες. Περισσότεροι άντρες (81%) απασχολούνται με πλήρες ωράριο σε αντίθεση με τις γυναίκες που σχεδόν οι μισές (48%), εργάζονται με μειωμένο ωράριο και αμοιβή.
Οι μισοί περίπου εργαζόμενοι δεν είναι ικανοποιημένοι με τις συνθήκες εργασίας τους. Μεγαλύτερο είναι το ποσοστό των αντρών (63%) που δηλώνουν πως δεν είναι ικανοποιημένοι με την αμοιβή τους σε σχέση με τις γυναίκες (51%).
Το 75% των εργαζόμενων αμείβονται λιγότερο το τελευταίο χρονικό διάστημα, ενώ 90% των αντρών και 85% των γυναικών έχουν περικόψει τα έξοδα τα δικά τους και της οικογένειάς τους.
Εργασιακή ανασφάλεια αισθάνεται οι περισσότεροι, με ποσοστά που αγγίζουν το 75%.
Δηλώνουν επίσης πως η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει πολύ αρνητικά τη ζωή τους το 66% των αντρών και το 42% των γυναικών και δε βλέπουν αισιόδοξη αλλαγή στο άμεσο μέλλον.
(Τα ερωτηματολόγια διαμόρφωσαν οι μαθητές του Β3 και Β4, στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας και Νεοελληνικής Λογοτεχνίας
επεξεργάστηκαν οι μαθητές του Β3
τελική επεξεργασία και καταγραφή έκαναν οι μαθητές Μπεκιάρη Ελένη και Πέγιος Στέλιος)
Στο θλιβερό ρεκόρ του 21% καταγράφεται η ανεργία στην Ελλάδα με το 14% των εργαζομένων να ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας!
Θελήσαμε να μάθουμε λοιπόν τι συμβαίνει στη «γειτονιά» μας και με ερωτηματολόγια που μοιράσαμε στις Συκιές τον Ιανουάριο του 2012 σε σχέση με την ανεργία αλλά και την κατάσταση που βιώνουν όσοι εργάζονται, διαβάστε τι καταγράψαμε!
Σε δείγμα 90 ερωτηθέντων από το δήμο Συκεών, σχεδόν το 40% είναι άνεργοι και μάλιστα από αυτούς το 53% γυναίκες και το 47% άντρες. Από τους εργαζόμενους δε, που συμπλήρωσαν το ερωτηματολόγιο, οι άντρες είναι 59% ενώ οι γυναίκες 41%.
Πιο συγκεκριμένα και σχετικά με τους άνεργους:
Πάνω από τους μισούς άντρες και γυναίκες άνεργους βρίσκονται στην ηλικία 24-45 χρόνων, ενώ αρκετοί είναι αυτοί (25%) που δεν βρίσκουν δουλειά μέχρι τα 25 τους. Οι περισσότεροι άντρες έχουν πανεπιστημιακή εκπαίδευση ενώ οι γυναίκες όχι.
Το 7% των αντρών και το 28% των γυναικών είναι άνεργοι πάνω από ένα χρόνο, το 28% λιγότερο από ένα χρόνο, ενώ περίπου το 60% και των δύο φύλων βιώνουν την ανεργία για δύο ή περισσότερα χρόνια. Δεν είναι οι μοναδικοί άνεργοι στην οικογένεια δηλώνουν το 50% των γυναικών και το 32% των αντρών.
Σε ποσοστό 75% δυσκολεύονται πολύ να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες, καθώς οι περισσότεροι από αυτούς (52%) δεν παίρνουν κάποιο επίδομα ανεργίας ή άλλη βοήθεια από το κράτος. Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι τα καταφέρνουν με κάποια στήριξη οικονομική από συγγενείς, φίλους ή άλλους πόρους, το 70% των αντρών και το 37% των γυναικών.
Το 90% είναι πρόθυμοι για οποιαδήποτε εργασία χωρίς κανένα κριτήριο και μόνο το 10% αυτών δηλώνουν πως αναζητούν εργασία με κριτήριο τις γνώσεις ή την αμοιβή.
Στο σύνολό τους οι ερωτηθέντες είναι πολύ απογοητευμένοι (97%) από τα μέτρα της πολιτείας για την καταπολέμηση της ανεργίας και δηλώνουν ότι άλλαξε ολοκληρωτικά η ζωή η δική τους και της οικογένειάς τους.
Τέλος, δείχνουν πρόθυμοι ν’ αναζητήσουν εργασία σε άλλη πόλη από αυτήν που διαμένουν 71% των αντρών και 60% των γυναικών και δε διστάζουν να μετακινηθούν προς αναζήτηση εργασίας και σε άλλες χώρες 73% των αντρών και 30% των γυναικών.
Πιο συγκεκριμένα και σχετικά με τους εργαζόμενους:
Το 90% αντρών και γυναικών που εργάζονται, βρίσκονται στην ηλικία 25-45 χρόνων και το 40% των αντρών έχουν πανεπιστημιακή μόρφωση, ενώ οι περισσότερες γυναίκες όχι.
Από τους άντρες 37% είναι ελεύθεροι επαγγελματίες, 37% ιδιωτικοί υπάλληλοι και 25% δημόσιοι υπάλληλοι. Περίπου τα ίδια ποσοστά ισχύουν και για τις γυναίκες με μικρότερο ποσοστό όμως γυναικών ως ελεύθερων επαγγελματιών.
Το μεγαλύτερο ποσοστό (70%) εργάζεται από 20-30 χρόνια και στους περισσότερους άντρες αρέσει η δουλειά που κάνουν (70%), ενώ οι γυναίκες αναφέρουν μικρότερο ποσοστό (40%).
66% των αντρών έχουν αλλάξει δύο ή περισσότερα επαγγέλματα έως τώρα και το 59% αυτών δεν εργάζονται στο αντικείμενο που σπούδασαν. Το ίδιο περίπου ισχύει και για τις γυναίκες. Περισσότεροι άντρες (81%) απασχολούνται με πλήρες ωράριο σε αντίθεση με τις γυναίκες που σχεδόν οι μισές (48%), εργάζονται με μειωμένο ωράριο και αμοιβή.
Οι μισοί περίπου εργαζόμενοι δεν είναι ικανοποιημένοι με τις συνθήκες εργασίας τους. Μεγαλύτερο είναι το ποσοστό των αντρών (63%) που δηλώνουν πως δεν είναι ικανοποιημένοι με την αμοιβή τους σε σχέση με τις γυναίκες (51%).
Το 75% των εργαζόμενων αμείβονται λιγότερο το τελευταίο χρονικό διάστημα, ενώ 90% των αντρών και 85% των γυναικών έχουν περικόψει τα έξοδα τα δικά τους και της οικογένειάς τους.
Εργασιακή ανασφάλεια αισθάνεται οι περισσότεροι, με ποσοστά που αγγίζουν το 75%.
Δηλώνουν επίσης πως η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει πολύ αρνητικά τη ζωή τους το 66% των αντρών και το 42% των γυναικών και δε βλέπουν αισιόδοξη αλλαγή στο άμεσο μέλλον.
(Τα ερωτηματολόγια διαμόρφωσαν οι μαθητές του Β3 και Β4, στο πλαίσιο του μαθήματος της Νεοελληνικής Γλώσσας και Νεοελληνικής Λογοτεχνίας
επεξεργάστηκαν οι μαθητές του Β3
τελική επεξεργασία και καταγραφή έκαναν οι μαθητές Μπεκιάρη Ελένη και Πέγιος Στέλιος)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)