Ανεργία...χωρίς "ονοματεπώνυμο"

Άρθρα των μαθητών του Β3 σχετικά με την ανεργία. Δημοσιεύουμε χωρίς ονοματεπώνυμο, διατηρώντας σεβασμό για την βούλησή τους να μείνουν ...ανώνυμοι!


Ανεργία και οικογένεια είπατε;
Εδώ και πολύ καιρό η χώρα μας βιώνει μια οικονομική κρίση που επηρεάζει αρνητικά τις περισσότερες οικογένειες και τα οικονομικά τους. Όλοι μας ακούμε για περικοπές, στερήσεις και τα παιδιά μικρά και μεγάλα βλέπουν τους γονείς τους να αγχώνονται, να προβληματίζονται και να προετοιμάζονται για πιο δύσκολες μέρες.
Τα προβλήματα είναι πολλά και το άγχος μεγάλο. Η ανασφάλεια για το αβέβαιο μέλλον της οικονομίας έχει μπει για τα καλά στην ζωή μας. Οι περισσότερες οικογένειες αντιμετωπίζουν δυσκολίες και προσπαθούν να επιβιώσουν. Στην προσπάθεια να μην κόψουν τα απαραίτητα αλλάζουν τον τρόπο ζωής τους και προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα. Στην οικογένεια μου η ανησυχία για τα αύριο είναι μεγάλη. Η αγωνία του μπαμπά από τα μέτρα της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της κρίσης έχει φουντώσει αλλά και οι ειδήσεις «καταστροφής» οδηγούν την οικογένεια μας σε συζητήσεις σχετικές με τα οικονομικά προβλήματα. Εγώ και η αδερφή μου ακούμε τις συζητήσεις για την πορεία της ελληνικής οικονομίας και καταλαβαίνουμε την πίεση του οικογενειακού προϋπολογισμού μας. Παρακολουθούμε τις εξελίξεις και ζούμε την κρίση με την μείωση του μισθού της μαμάς, με το ανασφαλές αύριο του μπαμπά, τις τιμές των προϊόντων που συνεχώς ανεβαίνουν, τα φορολογικά χαράτσια που επιβάλλονται συνεχώς αλλά και το δάνειο που ''τρέχει'' και πρέπει να πληρωθεί εγκαίρως. ΄Όλα αυτά έχουν δημιουργήσει έναν διαφορετικό τρόπο στην ζωή μας, αφού πρέπει να γίνουν περικοπές κι όχι μόνο σε εμένα αλλά και στην μικρή μου αδελφή. Όλη αυτή η κατάσταση δημιουργεί άγχος για μάς και μας έχει επηρεάσει σημαντικά. Οι γονείς μου από την αρχή ήταν ειλικρινείς μαζί μας, όμως με τις συζητήσεις καταλήξαμε και σε κάποια αισιόδοξα μηνύματα.
Μέσα από την οικονομική κρίση αναθεωρήσαμε τις αξίες της ζωής ,ανακαλύψαμε άλλα πράγματα, τα οποία τα είχαμε ξεχασμένα τα τελευταία χρόνια. Πρέπει να βρούμε νέους τρόπους για να περνάμε καλά και για να διασκεδάζουμε. Ίσως βέβαια να είναι λίγο παραδοσιακοί! Όπως να συγκεντρωνόμαστε σε σπίτια, να μαγειρεύουμε και να τρώμε όλοι μαζί. Αυτό μας βοηθά να επικοινωνούμε πιο ουσιαστικά με τα αγαπημένα μας πρόσωπα.
Η μαμά περιόρισε την καταπολέμηση της κατάθλιψης της μέσω του shopping therapy και έχει βρει άλλους τρόπους για να αντιμετωπίσει την στεναχώρια της, όπως την ζωγραφική το διάβασμα ακόμη και το κέντημα.
Τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα, η μαμά πόσες φορές πήγε να μας ξεγελάσει με ένα καινούργιο παιχνίδι ή ένα καινούργιο χόμπι προκειμένου να αντικαταστήσει την παρουσία της! Μια ψεύτικη κατάσταση δηλαδή.
Στην οικονομική κρίση λοιπόν υπάρχει και η αισιόδοξη πλευρά της:η επιστροφή στις πραγματικές ανθρώπινες σχέσεις .Όλοι μας το χρειαζόμασταν αυτό, όχι όμως με αυτόν τον τρόπο, αλλά κάτι έπρεπε να αλλάξει…


Ανεργία, ανεργία, είσαι δω;
Εδώ και αρκετό καιρό η χώρα μας βιώνει την οικονομική κρίση σε βάθος, μη μπορώντας να το αποφύγει. Στην αρχή ήταν λίγα τα άτομα που φαίνονταν ότι επηρεάζονταν από την οικονομική κρίση, τόσα ώστε να μη θεωρηθεί το γεγονός άξιο προσοχής. Στη συνέχεια όμως όλες οι οικογένειες, ακόμη και οι πιο ευκατάστατες, άρχισαν να χάνουν κάποιες πολυτέλειες που μέχρι τότε θεωρούνταν δεδομένες.
Εγώ και αρκετό καιρό δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο συνταρακτικό είναι το φαινόμενο αυτό, καθώς η οικογένειά μου φρόντιζε πάντα να περνάμε με τα απολύτως απαραίτητα, χωρίς να συνηθίζουμε να ζούμε σε μία ανούσια χλιδή. Έτσι δεν μπορώ να πω ότι μου έλειψαν οι εξορμήσεις και τα ταξίδια, τα πανάκριβα παιχνίδια και οι συνεχείς βόλτες και αγορές στα μαγαζιά. Αυτά ποτέ μου δεν τα είχα συνηθίσει, ώστε να μου λείψουν σε μεγάλο βαθμό.
Αυτό όμως που με έκανε να καταλάβω την οικονομική κρίση είναι η άρνηση των γονιών μου να μου αγοράσουν κάποια μικρά πράγματα, που είχα συνηθίσει να παίρνω. Πράγματα όχι σημαντικά, χωρίς μεγάλη αξία, μάλλον ο καλύτερος χαρακτηρισμός για αυτά είναι μπιχλιμπίδια. Μάλλον έχω συνηθίσει τώρα χωρίς αυτά και δε μου είναι απαραίτητα.
Έτσι συγκρίνοντας την παλιά και την τωρινή μου ζωή δεν θα έλεγα πως έχει προς το παρόν μεγάλη διαφορά. Τουλάχιστον για μένα∙ η υπόλοιπη οικογένεια πιθανώς να έχει διαφορετική άποψη, ως διαχειριστές της ζωής μας.
Ωστόσο, δεν συμβάλλει μόνο η σύγκριση της παλιάς και της τωρινής ζωής κάποιου για να βγάλει ένα συμπέρασμα για το πως βιώνει την οικονομική κρίση. Οι περισσότεροι άνθρωποι που τώρα ζούνε σε έναν συνεχή περιορισμό επηρεάζονται άθελα τους από τα τηλεοπτικά προγράμματα, που συνεχώς προβάλλουν τη μεγαλειώδη ζωή. Έτσι κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν πως η ζωή τους είναι πολύ χειρότερη και το γεγονός ότι ονειρεύονται μία άλλη ζωή τους επηρεάζει αρνητικά. Βέβαια δεν είναι απρόσιτο το να ονειρευόμαστε, αλλά πρέπει να παραμένει στο πλαίσιο της πραγματικότητας.


Ακούσατε τίποτα για την ανεργία;
Η οικονομική κρίση επηρεάζει τους γονείς μου περισσότερο από ότι εμένα, αφού αυτοί είναι που διαχειρίζονται τα οικονομικά τις οικογένειας. Βέβαια η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει και εμένα κατά ένα βαθμό. Καθημερινά ακούω στις ειδήσεις για την οικονομική κρίση και για την άσχημη κατάσταση της χώρας μας. Αυτό είναι κάτι που μου δημιουργεί άγχος. Αν και είμαι σχετικά μικρή, σκέφτομαι ότι πιθανόν και εγώ όταν τελειώσω το σχολείο να μην μπορώ να βρω μια δουλειά, όπως συμβαίνει με πολλούς νέους σήμερα. Τέλος συμπεραίνουμε ότι η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει οικογενειάρχες, νέους αλλά δεν αφήνει ανεπηρέαστα και τα παιδιά τη ηλικίας μου.